Web geliştirme bağlamında iki ana alan vardır: front-end geliştirme ve back-end geliştirme.

Front-end geliştirme, kullanıcıların etkileşimde bulunduğu bir web uygulamasının kullanıcı arayüzünün (UI) geliştirilmesini ifade eder. Front-end geliştirme, web sayfalarının ve uygulamalarının görünümünü ve davranışını tasarlamak için HTML, CSS ve JavaScript gibi programlama dillerinin kullanılmasını içerir. Front-end geliştirme, geliştirmeyi basitleştirmek ve verimliliği artırmak için React, Angular ve Vue.js gibi framework ve kütüphanelerin kullanımını da içerir.

Back-end geliştirme, veritabanı sorgularını işlemek, verileri depolamak, kullanıcı kimlik doğrulaması ve yetkilendirmesi yapmak ve iş mantığını yürütmek için arka planda çalışan bir web uygulamasının sunucu tarafının geliştirilmesini ifade eder. Back-end geliştirme Java, Python, Ruby veya C# gibi programlama dillerinin ve Node.js, Ruby on Rails, Django veya Flask gibi framework kullanımını içerir.

On-Premise geliştirme hem front-end hem de back-end geliştirmeyi kapsar ancak masaüstü ve mobil uygulamaların geliştirilmesini de içerebilir. Tipik olarak, On-Premise geliştirme, bir kuruluşun kendi sistemlerinde ve sunucularında yerel olarak dağıtılan ve çalıştırılan belirli gereksinimlerine göre uyarlanmış özel uygulamalar oluşturmak için kullanılır.

Front-end ve back-end geliştirme birbiriyle yakından bağlantılıdır ve başarılı bir uygulama oluşturmak için genellikle işbirliği yapmaları gerekir. Front-end geliştirme kullanıcı arayüzü ve uygulamanın tasarımıyla ilgilenirken back-end geliştirme işlevsellik ve veri işlemeyle ilgilenir. Bu nedenle başarılı bir web uygulaması, front-end ve back-end geliştiricileri arasında dikkatli bir koordinasyon ve işbirliği gerektirir.